To jedyny szczyt w Beskidzie Małym, w okolicy którego istniał niegdyś zamek. Aktualnie są tam tylko ruiny. Nadają one temu miejscu wyjątkowy klimat.
Bujakowski Groń wznosi się na wysokość 749 m n.p.m. Znajduje się między Hrobaczą Łąką i Zasolnicą, na głównym grzbiecie pasma Hrobaczej Łąki. Szczyt jest zalesiony. Nazwa pochodzi od wsi Bujaków, mieszczącej się u stóp szczytu. Szczyt ten zawiera także starą nazwę, używaną przez miejscowych – Waliska. Nazwa ta pochodzi od zwalisk skalnych znajdujących się na szczycie.
U stóp Bujakowskiego Gronia, na wzgórzu Kopiec, na granicy Kobiernic i Porąbki, wznosi się średniowieczny zamek Wołek. Zamek ten, oparty o wzgórza panujące nad doliną Soły, zbudowany został jako punkt strażniczy i obronny w przypadku najazdu na ziemię oświęcimską. Strzegł on ponadto drogi wiodącej do ówczesnej granicy węgierskiej. W 1415 r. zamek ten częściowo zburzył książę Kazimierz IV podczas wyprawy wojennej przeciwko jednemu ze swoich zbuntowanych wasali. W 1453 r. książę oświęcimski Janusz zamek odbudował. W pierwszych latach XVI wieku pożar zniszczył drewnianą część budowli i z czasem jej pozostała część rozsypał się w gruzy. Do dziś zachowały się fragmenty fundamentów, wału, fosy i baszty nadbramnej.
Źródło:
beskidmaly.pl
